José Vandekerckhove werd op 4 mei 1950 geboren in het bucolische Emelgem, deelgemeente van de borstelstad Izegem. Hij kende een kommerloze jeugd, waarvan hij zich nog levendig  zijn wandelingen langs de Roeselaarse vaart herinnert, die ongetwijfeld zijn liefde voor de Nederlandse taal gestimuleerd hebben. Hij hield zielsveel van het gehaktbroodje dat zijn moeder elke woensdagmiddag klaarmaakte  en ging dagelijks, tenzij er vakantie was en natuurlijk ook niet tijdens het weekend, met de fiets naar school. Na zijn met succes voltooide universitaire studies verhuisde hij via enkele tussenhaltes naar Oostende. De gezonde zeelucht, kan met zekerheid beschouwd worden als de tweede factor die aan zijn fascinatie voor het Nederlands bijdroeg, terwijl ook de invloed van de gesprekken die hij tussen zijn vijftigste en zestigste levensjaar bijna dagelijks in zijn toenmalige  stamcafé De Klokke voerde niet onderschat mag worden.

Er zijn nog vele dingen die over deze hoogst interessante man verteld  zouden kunnen worden, maar die in importantie niet opwegen tegen wat u net gelezen hebt, behalve misschien het feit dat hij ’s morgens soms kefir met fruit eet ter vervanging van de in Vlaanderen nog steeds ,en dit voortkomend uit een aloude traditie, dominante broodmaaltijd.