ELS DOBERMANS

 

Uitgelezen Aan Zee, een van de literaire luiken van Theater Aan Zee zit erop. Ik vond 2016 een goede editie, een van de betere zelfs. Het vaste panel (Fien Sabbe, Jos Geysels en Anna Luyten) was goed voorbereid en behoorlijk op dreef. Het format met de column van Dikke Freddy (Erik Vlaminck) en een muzikale gast (Jelle Vasterhaeghe) hield ook dit jaar stand.

Ook de gasten waren oké. Ik vond o.a. Geert Mak, Lize Spit, John Crombez, Gwendolyn Rutten best boeiend.

Helaas was er ook een zevende dag van Uitgelezen. Aan de dag zelf ligt het niet. Wel aan een van de gasten. Ik heb in al die jaren nog nooit een zwakkere argumentatie gehoord dan die van actrice Els Dottermans. Echt kleuterschoolniveau (of misschien zelfs crèche). Het boek Jacht van Elvis Peeters kwam op tafel. Het toeval wilde dat Els Dottermans het eerst haar mening mocht ventileren. Ze boorde het boek met een ongeziene heftigheid de grond in. Haar argumentatie was van wereldklasse: ‘Ik houd niet van boeken met sprekende dieren. Dieren kunnen niet spreken’ en ‘Wie schrijft er nu een boek met z’n tweeën en noemt zich dan nog Elvis?’.

Verder dan dit raakte de actrice niet. Ze zette wel haar sloopwerk nog even verder door te zeggen dat wie het wilde na de sessie haar exemplaar van Jacht mocht komen ophalen. Zijzelf wilde het niet meer in huis.

En toen Fien Sabbe zei dat ze Els Dottermans altijd graag een passage hoort voorlezen, kon de actrice dit niet opbrengen wegens te veel walging voor Jacht.

Ik sprak met Boekhandel Corman. Er werd na de sessie geen enkel exemplaar van Jacht verkocht en dit is vrij uitzonderlijk.

Als Dottermans een absolute afkeer van het genre heeft, had ze dat vooraf moeten melden. Dan kon ze eventueel op een andere dag geprogrammeerd worden, of helemaal niet.

Bovendien gooide de actrice heel het genre van de allegorie op brandstapel. Orwells Animal Farm: verbranden dat zootje. Vermoedelijk hoort voor haar daar ook de middeleeuwse moraliteit Elckerlyc bij. Daarin kunnen zelfs dingen spreken zoals Deugd, Biechte, Hoop en Dood: op de brandstapel ermee.

Het is onbegrijpelijk dat een actrice op basis van een schaamteloze flutargumentatie een collega-kunstenaar publiekelijk op die manier afbrandt. Ik hoop oprecht voor de actrice dat niemand het ooit in zijn hoofd krijgt haar theater- en filmwerk te reduceren tot schroot omdat ze bv. een rol in plaats van zichzelf speelt.

Pover en jammer dat Uitgelezen Aan Zee op deze wanklank tien jaar TAZ moest afsluiten. Zwakker dan dit is er in al die jaren niet geweest.