De eerste Week van het Nederlands is voorbij. Ik was zaterdag 10 oktober op het Taalcongres in het Vlaams Parlement en donderdag 15 oktober op Reyerstaal in Antwerpen. Het eerste liep gestroomlijnd en was interessant. Het tweede, een ‘VRT-event’ was rommelig en af en toe onderhoudend. Ook keek ik in die week elke morgen uit naar De Standaard. Ik tweette de artikels van Astrid Houthuys meteen door. Deze mij voor de rest onbekende freule wist me bij herhaling te boeien met relevante  op een toegankelijke manier geschreven artikelen. Ik stuurde haar een mailtje om haar te feliciteren. En kijk eens, prompt kreeg ik een mail terug. Astrid Houthuys bedankte me voor mijn ‘woordknuffel’. Dat woord, mijn eigen neologisme, zoals anderen een ster, een auto of een saxofoon hebben, vloeit hier ter plekke uit mijn klavier. Ik vind dat het in de ‘nieuwe nieuwe’ Van Dale moet. Iemand met woorden een hart onder de riem steken, even welverdiend loven, warmhartig prijzen: dat noem je toch een woordknuffel. Ooit kreeg de vereniging Over de balk beurtbalkje in Van Dale. Nu is het de beurt aan de woordknuffel (mannelijk, meervoud: woordknuffels)

Ik mocht trouwens de warmte van de woordknuffel aan den lijve ondervinden. In het kader van de Week van het Nederlands vond ook de officiële voorstelling van mijn boek Rechts is waar de duim links staat plaats. Ik had op een dertigtal aanwezigen gerekend, maar Vrijstaat O liep warempel bijna vol. Er waren een kleine 80 mensen (wat iets anders is dan 80 kleine mensen) aanwezig. Ik ging in gesprek met Focus-journalist Stefaan Kerger. Samen wisten we blijkbaar de aanwezigen voldoende te boeien om naderhand uitvoerig gecomplimenteerd te worden.

Zondag 18 oktober debuteerde ik dan als interviewer. Boekhandel Corman had me gevraagd om dichteres Eva Cox te interviewen; dit in het kader van Dichter bij Corman. In de intieme kring van ’t Leeshuus ontspon zich een boeiend gesprek, gelardeerd met gedichten van Eva Cox en van een aantal van haar favoriete dichters. Eva is dichter en performer. Ze leest ongelooflijk goed voor. Als je de ogen sluit, zie je haar verzen uit onder andere1, 2,3 Ten dans echt dansen. Ook hier viel ons beiden de woordknuffel ten deel.

Ik ga voortaan meer woordknuffelen, niet ten koste van, maar wel naast fysiek knuffelen. Ik heb de nieuwe Van Dale gekocht.  Ik heb hem geknuffeld. Hij ziet er zo liefelijk uit. Wit is altijd schoon. Ik zal er gegarandeerd plezier aan beleven.